Yanıp kavrulduğumdu sızım, umutlandığım
Ah/sen biçare yalnızlıklara mahkum
sevgiyi elimden aldılar istemsiz isteksiz kaldım buhranlar içindeyim
hayat bedbaht mı olacak herdaim yakın durmak içlenmek bir adım ötedekine
ağlamak bile yetmiyor insana el değmeden yüz sürülmeden görmeden gitmek hesaba
ve sen geldin aklıma
uyumaya devam ediyorum.
gözlerimin kapanması o kada tatlı ki
kapaklarıma seni işlemişim dünyada başka bir şeyi görmek istemediğim gibi.
açışımda güneşin içeri arsızça girmesi
ve senin gitmen düşüncesi korkutur beni sarar bütün benliğimi..
ben uyumaya devam ediyorum.
serzenişte bulunmak isteyen ney gibiyim.. uzansam bulutlara buharlaşan nemi içimde tutsam. yüküm o kadar artsın ki! artık göz kapaklarım kapanmasın. sonra aklıma dünyanın en güzel çiçeği geliyor. bırakıyorum arsız olan nemi; çiçeğimin ateşini arsız olan nemler durduruyor. ateşler içinde yanan yüze nem neyler nem'e gam neyler gamsız ve nemsiz günlere diller neyler gönüller neyler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!