Ben yaşamaya geç kaldım
Çünkü dallarımdan kırıldım
Ben bu yüzden hep
Boş odamda sensizlikle savaştım.
Ben gülmeye geç kaldım
Her bir hayali sonuna dek yaşamak varmış
Kötülüğün yenemediği savaşlar yapılmış
İnsan bunu geç anlarmış.
Bu hayal benim olsun
Belki bir gün olur
Hayatı öyle yaşa ki
Mezar seni içine almaktan korksun
Kalbinde öyle bir sevgi barındır ki
Yağmur seni ıslatmaktan yorulsun
Hayat hikayeni öyle bir anlat ki
Masalların anlattığı kahramanlar kaybolsun
Kutuplarda bir soba gibi
Kalbimi ısıtan senin aşkın.
Ağladığımda beni güldüren
Üzüldüğümde beni sevindiren
Anaların gözü yaşlı
Gözyaşlarını kim silecek?
Bu vatanın yüreği yaralı
Hesabını kim soracak?
Sen yoksun artık atam
Ben tek seni sevdim
Bunu sana söylemek istedim
Ama cesaret edemedim
Kalbim dayanmaz dedim.
Ben tek seni sevdim
Rüzgar estiğinde dalgalanan saçların
Beni öptüğünde parlayan dudakların
Gözlerinle süzdüğünde titreyen kalbim
Ben senin için cennetten vazgeçtim
Bu deli kalbim seni seçti
Her güne bir ömür veriyorum varlığına
Bu yokluğuna isyan ediyorum
Uzaklara düşse de yolum
Ölüm bile olsa sonum
Verdiğim son nefeste bile
Seni ölesiye seviyorum.
Dünyada ki herşey solacak
Sadece senin güzelliğin yüzünde kalacak
Ve hiç merak etme
Bu kalp seni unutmayacak.
Senden bir dakika ayrı kalamıyorum
Kelepçeler taksalar
Zincirlere vursalar.
Bu sevdam bitmez çünkü ölümüne sevdalıyım
Ölünce mezar taşım bile ağlayacak.
Gözümü kapattığımda ilk ve son hayalim sensin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!