kim büyüttü yokluğumda seni
kimler okşadı saçlarını
incittilermi seni de
eskilerden kalma
yarım kalmış bir şiir var içimde
bir türlü tamamlanmasada sözleri
hayallerden bozma üç beş anlam furyası işte
kafiyeler sancı içinde
dörtlükleri ağlamaklı
derinlerde yaralarım
kendi içimde yalnızlığım
bakma böyle yankılı kahkahalarıma
göremezsin sızımı
insende o kuytulara
kaybolursun karanlığımda
bir akşam sefasında esti rüzgar
bir kasım gecesi
fısıltıyla gelen gecede
suların sessizliğiyle getirdi onu
gözleri hüzün kokuyordu
incinmişti yüreği
beraber büyüdük bebeğim
çocuk yanımı doyurdum sende
farkında olmadan
evcilik oynamışız kaç zaman
ben büyüdüğüm bahanesiyle
bez bebeklerim alınınca elimden
anlatabilmek kainata seni
tek tek
hece hece
iplik iplik işleyebilmek seni tüm yüreklere
öylesine bir senaryo değildi bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!