Her iklim şartında yeşeren
bir büyüyen, bir küçülen
küçücük çocukların kaktüsüydü onlar
Her gözyaşında, kuruyan bir gözyaşı ağlar
ve sıksan şarkıları dağlayan mısralarını
yüzüğüne sadece gözyaşı damlar
Kimsesiz kalmak için mi örülmüştü?
çepeçevre uyaklar
bütün yalnızlıklarını
kalem-kalkan ekibiyle karşılar
Şiir savaşında yenik düştüğünden beri
ölümü yedeklemez yalnızlar
Her şair en az bir kere ölür
Sencer BaşatKayıt Tarihi : 1.8.2014 22:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sencer Başat](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/01/sair-evlenmesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!