Söküp atamıyorum seni içimden
Bir ben gibi kazıdım seni içime;
sensiz olamıyorum....
Uçurum gibi sensizlik,
düşmek istemiyorum..
Hep bana ait olduğun,
Sevmelerin çok uzak kaldığı bu diyarda
bunca zaman sonra bile içimde varlığını hala hissettiğim
aşkınla birlikteyim...
Tüm sevmeyi,sevilmeyi unutmuş insanların içindeki
o küllenmiş aşkları yeniden yakmak için...
Gözardı edip,unuttukları şeyi,
ölüm seni tanıdığım gündü
ölüm gözlerinin kalbime değdiği o gündü
beni benden alıp sen ettiği gündü ölüm
ben artık sendeyim
ölüm beni sana getirdi
senin kalbine yüreğine
Ağladığımda;
başımı göğsüne bastırıp
silmendi yaşları.
dizine yatırıp,okşamandı belkide
saçlarımı..
Belki de her gözümü açtığımda
Üşüyorum yokluğunda....
Giderken götürme güneşimi.
Titriyor ellerim,
kan ağlıyor gözlerim
gitme.........
Gitme sensiz yapamıyorum.
Gittin.....
Yaşana onca anıları geride bırakarak,
baharıma karlar yağdırarak,
çiçeklerimin yeşeren dallarını sensizliğin kavuran
ateşinde yokolmaya mahkum ederek....
Çekip gittin.....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!