Gün olur kan dolar gözlerin
İsyanın ateşini böler
An olur yar gelir aklına rüyanda bile sana güler
Ama duymaz sesini gece sarhoşsun başın döner
Sel olur dert saçar kader alnına hüzün çöker
Gelsen de geciktin artık,
Dönüşün dönenlerden farklı değil senin de
Kendini kaybetmiş kaldın kendinle
Beni öldüren yılları döndürerek geriye
Ben iflah olmam artık detayları var hayatın
Senin umursamadıklarına ben ömür törpülettim
Bir düşün içinde buldum
Sormadığım soruların sahipsiz cevaplarını
Biri söylemiş ve gitmişti.
Doğruluğuna inanıp savurduğum her geceye hatırlattım
İnandırdım, hep intikam doluydu cevaplar hep can acıtıyordu
Tereddüt bile etmedim
Uykuna sevda karışmış bir kere
Yağmur bulaşmış ıslanmış yüreğin
İflah olmazsın sende
Yazık etmişsin arkadaş yazık etmişsin kendine
Artık sanma güneş doğar sabahları
Her rüzgar hatırlatır,yıkar dağıtır artık seni
İçimde büyür soluğum sesim
İçime sığmaz koşacak sokak arar her hevesim
Son yolcuyu beklerim ismini hiç bilmediğim,
Resmini görmediğim,
Ancak ölesiye özlediğim, o son yolcuyu
Gecelere kurban ettiğim uykularımı
Bu yalvartan hikaye, bu anlamsız oyun
Bu ömür soygunu bu kara gün doğdu
Akrep yerini buldu
Ve bu öfkeli zaman soldu sonunda
Tedirgindim irkildim
Zindan haritasından silinmiştim
Gün gelir içine bir ateş düşer
Kahrolası gençliğin aklından geçer
Gün gelir gecelerin yalnızlıkla ağlaşır
Umudunun ortasına isyan bulaşır
Gün gelir gecelerin sabaha döner
Günahlar, umut gibi yaşadıkça çoğalırken
Kadın tadında bir itiraf kurtarırken gölgemi
Aslında kaybettiğim yalan sevdaların
Onlarcasını harcatan bu şehrin
Duvarlarına kazılan her bir ismin sızısıdır yüreğimi yakan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!