Kimsesiz Bir Şiir!
Kara gözleri,
badanalı elleriyle çocuklar,
güneşi arıyorlar.
kadim çöplüklerde,
ben çok zengin bir filis çocuğuyum,
yıkık dökük duvarlarından;
kurşunların,bombaların eksik olmadığı evlerim,
kırmızı akan yagmurlarım var.
bir başka zenginim ben,
tam iki bindir yaşım
Kadınım,esmer güzelim!
Sensizliğin çığ gibi düştüğü,bu şubat akşamında,
Gülümsemelerinle örtüyorum üşüyen bedenimi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!