O kendi hıçkırığını hiç duymadı, bilmiyor.
O anne babasının ‘’- yavrum.’’ Deyişlerini hiç duymadı, bilmiyor.
O hiç körebe, istop oynamadı, bilmiyor.
O suyun sesini, gök gürültüsünü,
Yaprakların hışırtısını, rüzgarın ıslığını,
Bülbülün şarkısını, serçenin cik’lemesini.
Sezen’in ‘sen ağlama’’sını, annesinin ninnisini,
Hiç duymadı, bilmiyor.
En zoruda; yavrularının ‘’- baba! ’’ deyişlerini hiç duymadı, bilmiyor.
O bir sağır ve dilsiz.
O benim en sıcak arkadaşım.
Çünkü o:
Gönül gözüyle görmesini çok iyi biliyor!
18.04.08
Adnan Şahin 2Kayıt Tarihi : 18.4.2008 19:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Önemli olan bakmak değil görmektir,
Gönül gözleriyle görüp, sevgiyi çıkarsız tertemiz yaşayanlara, duygularını ve sevgiyi kirletmeden yaşayanlara selam olsun
Saygıyla
Bazen ,görme organlarını yada duyu organlarını kaybeden insanlar yol gösterir bizlere yürek gözleriyle..
Güzel ve anlamlı bir şiirdi okuduğum,kutluyorum.
Saygımla
TÜM YORUMLAR (2)