Şair Elbette Şiiri - Ömer Dalman

Şair elbette odasına kapanacak
elleri titreyecek
bazen sevinçten ağlayacak
üstünü başını yırtacak kederden kimi zaman.
Sokaklarda “katil”
ara sokakların korkulanı da olacak.
İşten işe koşacak
didinecek
evine para getirecek bir yandan.

Şair elbette yalnızken bulacak ilhamını
yalnızken yakaracak başını göğe kaldırıp.
Yalnızken kutsanacak şair
aşkını dağlara, taşlara, ağaçlara ilan edecek
çoğu zaman kadına duyuramadan
bir başına...

ama Şair
herşeyini yazacak
kağıt-kağıt
dize-dize, kıta-kıta yapacak ne yaparsa
ve hepsini o cam şişeye tıkıp
bırakacak denizlere.

tek umudu Şairin okuyucusu
dostları
atıştıkları, söyleştikleri...

Şair dertli...
Şair şefkatli ama
dağlara, taşlara, ağaçlara sormak lazım...
soran zaten bilir halini
soramayansa o şişeyi alır birgün
okur.

Şair elbette odasına kapanacak
dertlere boğulacak
fazla konuşmayacak.
Yapabildiği tek şey
verebildiği tek şey o şişede...

Şair elbette...
elbette...

(Mayıs 2006)