Şair Dostlarım. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Şiir âlemine, Daldıkça daldım,
Hayran oldum, Öylece bakakaldım,
Kelimelerle yaşama, Dönmüş manalar,
Duygusunu muştu, Yapan üstat bunlar,

Başımı önüme, Eğdirip büktürdü,
Yüzüme atılan, Onca tokatlar,
Beni benden alıp, Deryalarda yüzdürdü,

Aklıma ise atıldıkça, Atıldı çalımlar,
Başımı döndürdü, Yığılıp kaldım,
Hangisini okuyayım, Bilmedim şaşırdım,
En güzelini aradım, Tozlu raflarda buldum,

Halbuki okumayın, Anlamazsınız demişlerdi,
Sözlerin en şahanesi, Doğru yola giren,
Yolun yolcusuymuş, İlk kıta'sı ise,
Yaratan Rabbin adı İle okunurmuş,

Anlamı manası anlayanın, Hayatına yaşam verendir,
Yaşayana ve yaşatana, Esenlik rüzgarı estirendir,

Okumayın uzak durun,
Diyenlerin dertleri neymiş?
Taliban kafası, İran mollaları işte
Mezheplerini fırkalarını, Din edinenlermiş,

Şaşıyorum anlamıyorum,
Bu sapkın insanları ,
Dine düşman Saldırır İslam’a,
Sanki Kendileri, Evreni yaratmışçasına,
Düşünmezler sonlarını akıbetlerini,
Dünyaya kazık çakarcasına,

Şiir yazan Şair, Yoğunudur duygusu,
Seller misalidir, Akar gider Durdurulamaz ,
Vahiyle yoğrulup,Teslim olursa Rabbine,
Kelimeleri manaları, Aşar da taşar,

Aşk gerekir, Meşk gerekir,
İşte benim bunlar İse yoksunluğum,
Cahil kaldım, Şairlerin içinde,
Olsun be onlar benim,
İlhamım ve tek Dostlarım.
Hepinizi kalpten Selamlarım.