Ah benim divane gönlüm saf gönlüm
Herkese sen kapı açarsın gönlüm
Kandırdılar seni, kanmazdın gönlüm
Olmasın pişmanlık ders al sen gönlüm
Dilbaz olmuş, yalan her tatlı sözü
Gidişinle çekildi
Şu ömrüme tül perde.
Işık biraz sızsa da,
Parlaklığı, ahh nerde...
Sükûn ağır ağır indi,
Zaman artık rölantide.
bırak beni!
bırak beni ne olur.
sinek kanadının sesi
duyulur sessizliğinde.
geceler gündüze dönmez,
kışlar yaz olmaz bu viranede.
İçimden gelmiyor bu gece
Ne seni anlatmak
Ne kendimi yiyip bitirmek
Açtığım tokadan
Usul usul süzüldü
Saçlarım omuzlarımdan.
Hayatın ağır izler
Bıraktığı yüzüm aynada.
üzerimde eski bir gecelik
Ayakkablarım eskidi
Çoraplarım delindi
Bitmez bu son ikindi
Güneş hüzünlere el verdi
Akşam ağırca yaklaşmada
Yorgunluk okunuyor şimdi
Zifiri karanlık...
Sevgilim, ben geldim...
Ah bu geceler
Yıldızların göz kırptığı
Ay ışığının yüzümü, ellerimi
Yaladığı pervasız geceler...
Sevgi, çağıl bir ırmak
Seven, yunar durur bak.
Seviyorum deyip de
Akmayan kim? Ben miyim!
Bahaneler sırayla gelir ardı ardına
Ben gece kuşuyum
Uçsuz bucaksız gönül vadilerine
Ansızın, hışımla konar,
Üzerine ölü toprağı serpilmişlerin
Tozunu toprağını kaldırırım.
Ben sevda kuşuyum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!