Yazarım kendimce serbest heceli
Anlattım sadece safça duygularımı
İlk kalemi elime aldığım günden beri
Belki uymadın koymadım virgül Noktayı
Edepçe ahlakça kibarca sözleri yazdım
Kötü sözden kaçtım sabır deyip durdum
Her zaman gönül gözümle bakarım yazarım
Hiç yazdıklarımla övünmedim şairim demedim
Ustalarımın yanında irkilmedim söz söylemedim
Küçük büyüme saygıyı, sevgiyi eksik etmedim
Akıl verenlere hürmetimi gösterdim ders çıkardım
Yazdıklarımla şairim diye noktayı koymadım
Önümde olan nice ustalarımdan ilham aldım
Kıskancımdan, kibirim le sözlerini çalmadım
Gönül dergâhının kapısında boynumu eğdim
Necibin. Fazılın, safinin ateşlerine pişmek istedim
Sadece kendimce özgürce yazan biriyim
Hayata dair tüm güzellikleri gören biriyim
Heceledim nefesin kırıntısını ve söyledim
Yazılan yazıların hayaliyle kaybolmak istedim
Belki anlatamadım dilim gibi yazılarımda kekeledim
Hata yapmışımdır diye ustalarımın affına sığındım
Yüreğimden dökülen yazdıklarımla alkış beklemedim
Çırak olarak dünya ’ya geldim ve kalfa olmadan gidiyorum
İlk, son sözümde söyledim belki duyuramadım ustalarım
Kusurlarımı bağışlayın bu acemiye yol gösterin dedim
Kendimi ne Safi’nin, Nefi’nin Süreyya’nın yerine koydum
Dedim ya ben şaiir değilim şiir yazmıyorum karalıyorum
İletiyi düzenle
Kayıt Tarihi : 21.4.2018 14:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!