Şair Dediğin Kızılkaya

Bakma yollara
Gelmeyeceğim
Bekleme sen şimdi
Doğacak olan güneşi
Doğsaa dahi ben senin için
Dönmeyeceğim

Geceleri oturup ağlama
Ağıt desen hiç yakma
Hiç ama hiç ağlama

Sen bekleme beni
Doğacak olan güneş
Senin için doğmayacak

Şarkılar dinleyip
Beni düşünme
Ben çok uzaklardayım
Tahmin edemiyeceğin kadar
Uzaklardayım

Bak şimdi gözlerin doldu
Neredeyse ağlayacaksın
Benim için gözyaşı dökme
Dökme ama benide unutma

Sen benim
Yüreğimin derin yarası
Kalbimin tek sahibi
Mutluluğu aradığım
Tek kişi
SEN..?
Bir gün
Bu gökyüzü kararırsa
Bilki seni seven
Bir şair
Bu dünyadan göç etmiştir

Bir gün
Gökler ağlıyorsa
Bilki seni seven
Bir şairin
Şiirleri son bulmuştur

Kitaplarını alıp okursan
Yüreğin sızlarsa
Kalbin yanına gitmek isterse
Kendini hiç zorlama
O şair
Dönülmez bir yolda

Bir daha göremiyeceksin
Senin gözlerine bakan
yalnızlığın şairi
KIZILKAYA'yı görsün

Bir gün
Gökler gürlerse
Yağmurlar hiç dinmezse
Yüreğinde bir acı hissedersen

Bilki
Şair dediğin KIZILKAYA
ÖLMÜŞTÜR...