ŞÂİR DEDİĞİN
Faydalı her şeye her gün her saat
Kafasın yormalı şâir dediğin.
İnce elemeli sık dokumalı
Kılı kırk yarmalı şâir dediğin.
Uzunca bir süre yaşamaz yalan
Bâtılın peşinde dolan ha dolan
Kafada, gönülde dikili olan
Putları kırmalı şâir dediğin.
Herkes eğleniyor kendi deminde
Güvenirlik yok ki sözde, yeminde
Hakk’ı över iken her tür zeminde
Bâtılı yermeli şâir dediğin.
Olamaz onların villası, yatı
Çok nâziktir gönlü sanma ki katı
Dünyâyı, ukbâyı bütün hayatı
Her yönden sarmalı şâir dediğin.
Aslan gibi kükrer cesâretiyle
Yaşatamazsınız esâretiyle
Bâzı olayları ferâsetiyle
Önceden görmeli şâir dediğin.
Olmasın kimseye aman ha mekrin
Sonra boşa gider olanca zikrin
İnsanlık nâmına her çeşit fikrin
Güzelin örmeli şâir dediğin.
Döşüne takılan sellik misâli
Çocuk kundağında höllük misâli
Gelene, gidene yolluk misâli
Gönlünü sermeli şâir dediğin.
Hayat günden güne aksa da terse
Yapmak elbette çok zor, çok çalış derse
Kim ki kendisinden bir şey isterse
Olanı vermeli şâir dediğin.
O’nun kapısını sık sık çalarak
Başka türlü olmaz aşka dalarak
Ferhat, Kerem gibi, bir yol bularak
Kalplere girmeli şâir dediğin.
N’olur ayrı kalma dinden ve fenden
Bir gün giyeceksin korkma kefenden
Gayet isâbetli tam hedefinden
Attığın vurmalı şâir dediğin.
Dünyâyı eliyle geri atarken
Seherde dolunay yeni batarken
Dosta doğru baca henüz tüterken
Atını sürmeli şâir dediğin.
Körpecik kuzular hiç ölmemeli
Analar saçını hiç yolmamalı
Ahde vefâsızlık hiç olmamalı
Sözünde durmalı şâir dediğin.
Sitemle karışık naz bahçesinin
Kapısın çalmalı öz bahçesinin
Acı, tatlı neyse söz bahçesinin
Gülünü dermeli şâir dediğin.
Üstatlar orada bağlıyız düne
Bu yolun yolcusu kavuşur üne
Parlak zekâsıyla dünden bu güne
Poşusu sırmalı şâir dediğin.
Gel kendini, hapseyleme kafeste!
Îman kalpte, ne sarıkta, ne feste
Gözünü yumarken en son nefeste
Murâda ermeli şâir dediğin...
30/07/’99
Hanifi KARA
ŞÂİRLER
Şâirler soylu deli, şiir onun kırbacı
Her zaman tatlı söyler, gerekirse çok acı...
Hanifi KARA
Hanifi KaraKayıt Tarihi : 31.3.2008 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel ve anlamlı bir şiir okudum..
Usta kaleminize sağlık...+10 antolojim
Şairin sevdası kalemi,
kaleminden damlayan kan;
kaleminden damlayan yüreğidir
Uçuşuveren gönlünden bir serçe gibi
bitimsiz umutlarıdır.
Sür kalemi şair
amansız sevdalara...
Günce Günce
Kapısın çalmalı öz bahçesinin
Acı, tatlı neyse söz bahçesinin
Gülünü dermeli şâir dediğin.
Üstatlar orada bağlıyız düne
Bu yolun yolcusu kavuşur üne
Parlak zekâsıyla dünden bu güne
Poşusu sırmalı şâir dediğin.
Gel kendini, hapseyleme kafeste!
Îman kalpte, ne sarıkta, ne feste
Gözünü yumarken en son nefeste
Murâda ermeli şâir dediğin...
Elinize, yüreğinize sağlık üstadım, son nefeste muradına erenlerden olursunuz, oluruz inşaAllah.
Size daha önce yorum ve eleştiri için bir 12 şubat dizeleri göndermiştim ama bir cevap gelmedi işinizin yoğun oluşundandır herhalde?
Hiç olmazsa şimdi gönderdiğim şiir için fikrinizi belirtirseniz sevinirim. Tüşekkürler va hayırlı tatiller...
VAR GİT
Hiç yer kalmadı doğduğum gün bu salonda, hınca hınç kederler,
Var git ömür var git, hayat kim, sen kimsin!
Hiç kul kalmadı can tarlasında kurudu yaşım diyenler!
Var git umut var git, talih kim, sen kimsin.
Gide gele ezildi yıllar, geceler mola vermiyor,
Bile bile kapandı yüzler, dosta adam denmiyor,
Neyle yoğurmuş bizi felek, beşimiz beş para etmiyor,
Var git dünya var git, düzen kim, sen kimsin.
Bulsam bir anlayacak ruh, kıracağım kapısını çilenin,
Görsem ağlayacak bir göz, öpeceğim elini sözlerin,
Kimdedir bilsem anahtarı, merdiveni göklerin,
Var git şair var git, sanat kim, sen kimsin.
Divan kurulsa suçlusun, doğru bile inanmıyor kendine,
Şeytan âlim olmuş kanun yazıyor nesline,
Âlem der sana ne, vazifemi senin üstüne,
Var git nefis var git, kahır kim sen kimsin.
Kim var içinde, han mı hamam mı?
Kim o aslı özürlü doğum, zan mı zaman mı?
Kim ne götürmüş ki hiç ten gayrı, han mı hamam mı?
Var git dünya var git, ölüm kim, sen kimsin.
TÜM YORUMLAR (10)