boş bir kağıt, kırık bir kalem ve
karanlık sokaklarda geceyi kovalayan rüzgar.
görebildiğim ve duyabildiğim sadece bu...
yazdıklarım boş kağıdı kirletiyor,
kalemin mürekkebi ellerime akıyor,
rüzgar da geceyi yakalamış olmalı ki,
Ölümü gördüm ben, heryer karanlıktı.
Ölümü hissettim ben, çok kalabalıktı.
Ölümü farkettim ben, herşeyinde anlam vardı.
anlatma bana yaşanan hayatı,
anlatma durup dönen zamanı.
beynimin içine beyin olan karanlık hakim bana
herseye hiçbirşey yaparak başlarsın ve o hiçbirşey senin herşeyin olur...
seninle yaşar VE seninle son bulur..
,hiçbirşey yaparak gelirsin bu dünyaya
açarsın gözlerini karanlığa doğru,
sonra yaşarsın,
yaşadıkça görürsün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!