bir akşam rüzgarın uğultusunda
pencere kenarına oturmuş hatıralara daldığında
yalnızlığını hatırlayacak ağlayacaksın
her telefon sesinde
ben sanacak telefona sarılacaksın
ama hiçbiri ben olmayacağım
Ölüm kime ne ifade edr ki
bazen sonsuz bir karanlık kimine göre bitmeyen acıların sonu
kimi zaman ise ufacık bi sercenin göz yaşı
ne farkeder ki ölüm işte
herkesin bir gün soğuk nefesini ensesinde hissedeceği ÖLÜM
azrail denen acımasız celladın
BENİ BU SON AYRILIK ÖLDÜRDÜ
Ne GÜZEL GÜNLER YAŞAMIŞTIK
BERABER SEVİNİP BERABER ÜZÜLMÜŞTÜK
BAZEN BİR PARKTA OTURUP KONUŞURDUK SENİNLE
CENEM DÜŞERDİSAATLERCE KONUŞURDUM HİÇ SUSMADAN
KONUŞURDUM AMA ANLATAMAZDIM SANA DERDİMİ
BENİ BU SON AYRILIK ÖLDÜRDÜ
Ne GÜZEL GÜNLER YAŞAMIŞTIK
BERABER SEVİNİP BERABER ÜZÜLMÜŞTÜK
BAZEN BİR PARKTA OTURUP KONUŞURDUK SENİNLE
CENEM DÜŞERDİSAATLERCE KONUŞURDUM HİÇ SUSMADAN
KONUŞURDUM AMA ANLATAMAZDIM SANA DERDİMİ
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!