bu şehir aldı seni benden
kayboldun gittin vicdanınla beraber
mavi gözlere karanlık bir perde
severken öldürdüm seni de kendimi de
acılar içindeyken seni el ile görmek
benim ölümüm demek
Bu şehir, sevmiyor beni...
Sarhoş olmadan,geçmiyor vicdan nöbetleri
Kahırlar,rakımın mezesi...
Sana sormalı, dinmeyen dumanların,boş kalmayan kadehlerin sebebini...
Firardayım;
Bugün kendime yabancı,yarına yalancı…
Kördüğümlerdeyim;
Kendinden habersiz,çözülmeye niyetsiz…
Ben sende mavi oluyorum
hep içimde sakladığım bir sevda,ve sessiz bekleyişlerim...
titrer gönlümün bir köşesinde,uzanır kollarına hayallerim...
bir umut yayılır damarlarıma,düştükçe sen aklıma...
savunmasızdı,güçsüzdü bir yanım gecelerin yalnızlığında...
Ben sende mavi oluyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!