Kuytularında sessiz çığlık
Gözlerinde hüznün buğusu
Teninde müthiş gizem
Sol yanında özlem gördüm...
Ve şimdi;
Çığlık ben
Yatağını aramak gibi su olsam
70indede O olmak gibi 7sinde olsam
İnsan bu
Doğum,yaşam,ölüm var ya
Her anında kayıplar
Büyür büyür artar ya
Varlığını anlamlandırmak adına mı?
Hiç bitmeyen isteklerini tatmin etmek için mi?
Ya da adanmışlıklar uğruna veya mecburiyetten mi?
Neye? Neden? Niçin bu çabalar?
Yaşarken farkına varabiliyor muyuz mutluluk detaylarının?
Ya da huzurlu uyuyabiliyor muyuz...?
Bazen..
Hikayelerin dile gelmesinden korkulur!
Neden mi?
Masal bitmesin diye..
Çünkü anlaşılmaz yaşanmışlıklar, kabullenilmez koşullar..
Ya ardından peşi sıra gelirse;
Sen öldürmedin beni,
Ben öldürdüm kendimi.
..........................
Dur!!!
Öyle değil..
Ben sende öldürmeyi denedim kendimi!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!