eveet..yine ben..
yitik umutlara teslim olmuş,hayranı olduğu aşka sonunda kanan,
güçlüyüm deyip,sevdanın kollarında sarpasaran ben..
boyalı dünyasında özünde direten,direttikçe yenilen ben..
aşka başkaldıran,ona teslim olmaktan vazgeçmeyen
kendini bişey sanan ve buna rağmen bocalayan ben..
nedir bu hayata olan kinim anlayamadım gitti..
anı,hayatın inadına yaşamam mı yoksa hayatın benle inatlaşması mıydı..
çözemediğim..
düz yürümek yerine ortopedik adımlar bana anlamlı gelen belkide..
aklı firarlarım,dokunuşlarım,sevişlerim,uçlarda gezinmelerim..
hepsi inadına..
boz aşklar yeterdi,inadına yaşardı
ne renklerin bozluğuna inanırdı,nede infazına
ipini kendi çeksede gururu alın teriydi
kalkanı hazır,kafa tutardı objektif sevdalara
yaşadığı bozkırın ıssızlığınaydı hırçınlığı
biri olsa geçecekti hayata olan kini,serzenişleri..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!