Neşeli bir çocuk gibi
parmaklarımızın arasından
Aktı zaman
Başladığı an mutluluk
Kim çevirir bu kum saatini?
Anlamam
Baktığım her ayna sürrealist
Bazen sırtını görürüm
bazen buğulu yüzünü…
kaçacak umutlu bir dize
arıyor sensizlik
bir tebessüm kırıntısı
toplamak gayesi…
ayaklarım oturmuş uyağına
sana giden yollara sapar durur
baktığım her yüzde
bir anı arayışı…
yorgunum
günleri sayamayacak kadar
bu kentin ışıkları bile
gözlerime ağır
elimde olsa
yasaklardım öpüşmeyi
bu manzara yüreğimi ağrıtır
çoğul sözcükler akıp gitti
parmaklarımızın arasından
bir “sen” bir “ben” kaldık
daha kaç yağmur kuşu
gözlerimizdeki birikintide
yıkanacak
kaç otobüs kaçıracak
kaç şarkı seçecektik
kendimize…
kaç gündür yoksun
inan ki saymıyorum
sadece gittiğin günden beri
her gün bir dize yazıyorum
bu da şair çentiği…
Kayıt Tarihi : 1.9.2006 08:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/01/sair-centigi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!