Şair Cenazesi Şiiri - Muhammed Emin Sayıner

Birçok şeyi unutur oldum son zamanlarda
Biliyor musun?
Günlük hayatımı bile doğru dürüst idare edemiyorum
Ve korkuyorum bir gün seni de büsbütün unutmaktan
Halbuki ben
Seninle yaşıyorum
Seni düşünmekle yetiniyorum
Düşündükçe içim ısınıyor
Bir o kadar da içim gidiyor yokluğuna
Bütün uğraşım bu benim
Milyon saat uyusam
Hani milyon defa ölsem
Seni unutmanın mümkün olmadığı bir cesette yaşıyorsun
Ve benim bir tek hünerim var
Hâla bende kalan bir kaç kırıntınla yetinmek
Demiş ya Şükrü Erbaş,
keşke elimde kokusunun da fotoğrafı olsaydı, sesinin de.

Ah bir bilsen nasıl özledim seni
Şimdi tek göz odaya sıkışıp kaldım
Göz altlarım bu haldeyken
Bir mezara bile gerek kalmayacak
Ama kimse de bilmeyecek
Neden tükendiğimi
Bilmeyecek nasıl boğulduğumu
Neden geceleri uyumaz bu adam
Neden sevmez bu şahane hayatı
Çırpındıkça unutuyorum yüzünü
Unuttukça yitiriyorum aklımı

Ah bir bilsen nasıl özledim seni.
Hani senin ayak izlerin olmasa
Tek satır çıkmazdı kalemimden
Şairlerden arta kalan birkaç kelime bulsam söylenmemiş
Hemen sana yazarım
Şiir olmasa da
Kimse bilmese de
Sen bil.

Ah bir bilsen nasıl özledim seni
Biliyor musun?
Kara bir taşım var penceremde
mezarından çaldığım bir avuç toprak
Sularım her gün de
Bilmez kimse
Bilmez nasıl yitirdim aklımı

Ah bir bilsen nasıl özledim seni
Tam sekiz yıl yedi ay yirmi üç gün oldu
Hani diyorum
Hazır kapıda bekleyen bir ölüm varken
Bekletmesem mi?
Hem seni de büsbütün unutmadan
Gelsem