Gerçekliğin kıyısında gezinen yolcu
Umut iskelesine oturmuş, rüya denizine ayak sallayan kaşif
Gözleri sevgili güneşiyle kısılmış, aşk ufkuna bakan yabancı
Ey oğul gecenin geldiğinin farkında değil misin?
Yakamoz belli belirsiz uzanmıyor mu önünde?
Güneşin battığının farkında değil misin?
Ben ki cennetin kralıyım
Ten ve kokunun tahtındayım
Güzelim ben bu kadar büyükken senin namın nerde?
Kim ki bana kellesini gümüş tepside veremeyecek?
Ben ki görülmüşün en büyük kumarbazıyım
Cebinde maça ası taşıyanım
Bebeğim acı çektiğimi görmüyor musun?
Acım senin kıvancın mı?
Gözlerin gökyüzü iken, yüzün güneş
Başımı yerden kaldırdığımda gördüğüm tek renk siyah.
Yıldızların mekanıydı evren eskiden,
Kimi büyük, kimi küçük
Titrek ellerimden dökülen ilk satırlar,
Hep seni anlattılar.
Tutamaz iken parmaklarımı, kalemimi engellerken,
Hatırlayamıyorum hiçbişeyi,seni.
Sorular var kafamda başlasam sonunu bilmediğim.
Başlasam içimin eridiğini hissettiğim,beni kavuran,ufalayan
Sallanıyor sahilde vücudum,
Sürüklüyor neresi bilinmeyen mekanlara adımlarım.
Oturuyorum tahtasız iskelede paslı çivilere
Artık mecali kalmamış ruhum, oturuyorum
Gözlerim ufukta sanıyorsun
Yağmurlardır sebebi bulanıklığın altındaki yanaklarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!