Yine bir bayram daha ama sen yoksun
ayağının tozuna yüreğimi bıraktım
ruhuma hüzün çöktü gül gibi soldum baba…
çaldılar düşlerini kızının heybesinden
gözlerimde hala dimdik duruşun kasketin mavi gömleğin..
soyadımı unuttum üşüdü sol yanım baba
Yıldızları sevdim,
Semada gökyüzünü süsleyen!
Güneşi, gün batımındaki kızıllığını!
Ay’ı sevdim,
Sevgilinin yüzünü andıran edasını.
Çocukları, mahsun yüreklerini,
Dokun bana eyy yar! efsavevi bir tutkuyla,
Kapayalım gözlerimizi doğuya ve batıya,
Ruhlarımız ateş olsun aşk ın tınısında,
Ferman olsun fısıltım sığmadığım yalnızlığıma.
Çingeneler dans etsin ritmik boşluklarımızda,
Gidiyorum sonrasız sonsuz bir ummana
Semalardan düşen yıldızların yokluğuna
Gidiyorum usulca öptüğüm fukara çocuklara
Kıvranan yüreklerinin yakarışları kucağımda..
Gidiyorum kurşuni soğuk kimsesiz bir limana
Şu hayatın her hali yalan
gözler yürekler oldu kan revan
yaslanırsın aşk sandığın mihraba
Kim di,saçlarını dagıt diyen,
Kim di,çingenem diyen,
Kim di,karanlıklarımı bölen,
Kim di,suskunlugu mu ölduren,
Kim di,söyle kim di?
Islattım yagmurlarımı,git dedigin an da,
Hercai gönlume,hançerleri sapladıgın da,
Durdurak bilmeden,savruldugum diyarlardan,
Gelecegim sana,tukenen yokoluşlarımla.
Yokluguna burudugum, kançanagı gözlerimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!