Ve ölüm kapıda
pusu kurmuş, haince beklemede
dört eli karanlık güçlerin
faşist köpekleri,
Onlar ki yüce ideolojinin
devrim neferleri, orda katledildiler
gülüşün sabah serinliğinde
elleri yakan bir ekmek
sıcaklığında gülüm.
Seni bir işçinin,
nasırlı elleriyle bölüp yediği
ekmeği sevdiği kadar çok seviyorum
biraz ağlamaklı yaşam
öteden beri
anlamsızdır geride bıraktıklarımız
dostluklar, sevmeler
sevişmeler..
bırakıp gitmeler bile
gittiğin gün senin için ağladım
gittiğine
ilk ve son defa,
seni ilk buluşum
ve son kaybedişimdi bu
kayboldun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!