Dolunay yine geceleyin üşüyen ağaçlar
Dolduruyor gözlerimi renkler yerine sis var
Aşk gelmiş yine sarmış beni umutlar zorda
Mutluluklarsa acıyla doğar
İstenmeyen düşlerin adamıyım ben
Geceleri çekilmeyen hüzünlerin gölgesinde
Yasaklara takılan sevgilerin, aşkların
Korkulacak heyecanların adamıyım
Karanlıkta açan çiçek Güneş istemez.
Yıldızlardır uzak sevgilileri
Uzaklardan onun için endişelenir,
Aşk gönderirler.
Gecelerde hafif eser meltem yelleri.
Aşkı değersiz arzu tek savurmaz kesin.
Yine yağmur kapımı çalıyor akşamları
Gri günlerimden beni koparmak için
Ellerinden ayırmak için ellerimi
Yorgun gecelerinden umutsuzluğumun
Şarkıları çınlıyor kulaklarımda rüzgarın
Neler görüyorum dönüp geri bakınca?
Küçük uslu çocuk hayatla oynarcasına
Konuyor çiçekten çiçeğe
Düşünüyor mu, bilmek mümkün değil,
Belki de kendine göre bir düşüncesi var
Yakınır ikide bir
Gözlerine bakınca, konuşacak sözlerim tükeniyor
Bildiğim şiirler utanıp kaçıyorlar hafızamdan
Aklım almıyor.
O an saatlerce susa bilirim ama sözcüklerle
Anlamlı cümle oyunu oynuyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!