Bir gün tozlu raflardan iner mi karalamalarım...
İmzası ilk aşkın suskunluğuna atılmış yazılarım.
Ön sözünde ismi bulunmayan bir çıkmazım...
Keramet sende zannetme, şair bozması biriyim...
Ruhunu aldım, ben bozdum huzurunu, sevdim
İçine aşk tohumunu düşürdüm, göz bebeğindim...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta