Şair Azapta Gerek Şiiri - Zafer Altuntaş

Ben kendimin öz yabancısı
Ben terk edilen vicdanın
Bir ölüm
Bir doğum sancısı
Seni arıyorum mabedimden çıkarak
Çarığımda şiirler
Seni söylüyorum yollara
Sihrine kapılıp günahın
Ucuz türküler eşliğinde
Biliyorum varlık denen kutsalın ne olduğunu
Yola öyle çıkıyorum her şeye rağmen
Ardımda bir avuç hazineler bırakarak

Biliyorum sen
Saklısın bir kubbenin altında
Kendisine iyice benzeyerek insanın
Öyle bir günahsın ki
Öylesine mağdur
Biliyorum
Biliyorum
Bulurum seni bir gün ben
Kabrini belli eden
O zarif dudaklarının renginden

Arıyorum hala seni
Ekmek için üzerine çiçekler
Basıp toprağına mabedinin
Belli edeceğini umarak rüzgarın
Nereden eserse essin artık
Sana savrulmak hasretiyle ben
İşte bir oradayım
Gönlünü yeşertmek ümidiyle
Bütün bulutları gözlerimde biriktirerek

Ve akıtarak yaşını yola
Savurup kalbimi göğe
Biliyorum
Biliyorum ben
Kalınca kursakta şiirler
O zaman
İşte o zaman
Asıl şeytan değil
Şair azapta gerek