Elamı yoksa,yeşil mi derken,
Hergün o en güzel gözlere bakarken,
Ezberlemişim gözlerinin rengini.
S evmek amaçsızca sadece sevmek istiyorum,
E bediyete kadar seninle olmak,
L abirentler içinde sana ulaşmak istiyorum.
Durmamak,özlemek,imana gelmek?
Sevmek,sevilmek?
Onlarca kelimenin biraraya gelmesi mi?
Ya da yalanlarla çevrili dünyada saflık mı?
Aşk sana inanmak,güvenmek,sarılmaktır
Prensesim.
Bizim acıları, ölümleri, nefretleri,
Anlatan şiirlerimiz oldu.
Keşkelerle dolu mısralarımız
Hayatımızda manasız yaralar açtı.
Selpakçı çocukları anlatmaya çalıştık,
Ya da günlerimizi, saatlerimizi,
Yıldızlarıln bile benden
nefret ettiği bi dünyada
Yaşamak niye
ölümü bile haketmeyen bi
İnsanın bu dünyada yaşaması niye
ey sevgili
Bir avuç dolusu
Selpağım var
En soğuk geceler vız
Gelir bana
Evde aç üç kardeşim
Bekler bir kaşık aş için
Özlem di önceleri tüm
Yaşamımız
Sevgileri boş vermiştik
Amansızca
Çünkü hepsini unutmuştuk
Vefasızca
Ne söylemek istiyorsan,
Kalbime söyle.
O beni hiç dinlemedi çünkü
Mantıklı düşüncelerimden bağımsız
Çalışır O.
Dur dedim mi durmaz ki O,
Beni en kızgın
Demirlerle dağlayın
Kor alevlere atın
Ve en acımasız
İşkencelere maruz bırakın
Çünkü ben hayatın gelmiş
Ne acı dimi
İnsanın ınsandan nefret
Etmesi.
Ben ne insanlar gördüm
Acizliğinden dolayı sürünen
Ben ne acılar gördüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!