Güneş Sordu Deniz'e
Gece bensiz ne'ylersin?
Dedi Deniz Ay'layım
Ben sensiz de varım
Güneş bir an duraksadı.
Tesadüf
Karanlık bir odada otururken
Perdelerin arasından süzülüyor ay ışığı
Tam da üzerine düşüyor kitabımın
Tam da Hayyam'ın şu dizelerine
Kan Lazım,
Hedefsiz bir kurşun ve
rastladığı beden
ve kan
Lazım
Hissetmek için acının kendisini
Sevmek
Boş bir bardakta kalan son
damlayı
Bir okyanus sanmaktır
Ve lambadan akan ışığın
Damladaki izdüşümünün
Seni tanıdığımda
Yüreğime saplandı aşkın hançeri
Çıkarmaya çalışırsam
Bu beni öldürürdü
Bu acıyla yaşamaya çabalarsam
Bu da beni bitirirdi
İnsanlığın kanıdır bu
Ya vatandan ya paradan akar
Asırlar olur durmadan
Acı vererek yüreklerden taşar
Yüzlerce millet,yüzlerce devlet
Eğer yoktuysak doğumdan önce
Nasıl var olalım ölümden sonra
Eğer yaratıldıysak hiçlikten
Var mıyız gerçekten?
Diye sorular sorulur aklımızda
İstesek de istemesek de
Geçen gün otobüste
Dedin ya aşk nedir nerden bilirsin
Sen sevip sevilebilir misin
Tutkuyla bağlanabilir misin?
Haykırmak istedim sana aşkı nasıl bildiğimi
silahım elimde,mataram belimde
giderim cepheye ölmeye,öldürmeye
koca bedenler,esir alınmış beyinler
düşerken yere bakarlar gözlerime
derler niye ben,ben diye¿
yetmez yüzüm cevap vermeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!