Kendimi taşımayacak kadar halsiz ve bitkinim
Yoruldum, yorulduk..
Her mutlu olduğumuz an,
Ardından bin kat gelen acı ve hüzün..
Her rüya aleminden sonra,
Gerçeklerin,
Bunu bir şiir olarak değil de gözyaşları içinde mısralara dökülmüş duygular olarak anlayabilirsiniz..
(O özel insan, yüreği güzel insan… senin için Kahve Gözlüm..)
Ağla gözlerim ağla,
Göz pınarların kuruyana kadar
Nice Aşk’lara şahitlik etmiş
Ne sevdalar görmüş ölümsüz,
Kavuşmalarını sevgililerin birbirlerine
Gitmeee…
Yalvarırım kal
Kal ne olur..
Bu gece kal
Benim ol, sadece benim…
Kollarımda ol sarıl bana
İçtiğin suyun olsaydım,
Dudaklarından, aksaydım içine…
Sigaranın dumanı olsaydım çektiğinde içine
Sevmek vardı seni
Akmak gözlerinden
Yüreğine….
Bakmak vardı o kahvelere
Beni tutuklu eden,
Nasıl demir attın yüreğimin ta derinliklerine
Hiç mi düşünmedin buradan nasıl çıkacağını?
Düşünmedin mi cezasının müebbet olacağını
Gece olunca bir hüzün kaplar içimi
Nedenini bilmediğim bir korku sarar yüreğimi
Önce çiseler
Sonra sağanağa döner
Gözlerim…
Puslu görmeye başlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!