Yıldızlar ağlıyor; gece bîçâre bir yürek,
Allâh’a doğru göğsünü açmış da ürperir.
Aşkın kanatlarıyla salınmak hayâli, tek...
Leylâsı çölde, kendi şiirlerde can verir.
Şâir, nasıl yürekleri fethetti aşk ile?
Sarmaş dolaş olunca bir âfetle, can gider.
Bezminde ağlayan bir avuç gül verir çöle,
Kalkar, şiir şiir yine cânânı meşkeder...
Leylâ’nın ufka doğru alevlense bûsesi;
Şâir sükût içinde göğüsler bu taşkını.
Besbelli, yankılansa da sahrâda gür sesi,
Beyhûde... kimse bilmeyecek şâir aşkını...
mef'ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün
Recep YıldızKayıt Tarihi : 18.5.2006 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!