"Artık buradayım, bu şehirde...
Sevmesen de bakıyorum,
Seninle aynı gökyüzüne.
Düşlemesen de anımsıyorum,
Gözlerini gecemde.
Ve içimi bir buruk ürperti alıyor
Ya bir gün ayrılırsa yollar diye."
Şair son kez çıkmıştı günyüzüne
Son kez bakarken derin derin güneşe
Kuruyan göz kapaklarından
Süzülüvermişti altmış sekiz hece
Artık yorgun hissediyordu kendini bilekleri
Kalem tutamıyor belki de elleri
Şair ölüyor gün geçtikçe
Ayakta durduğuna bakma
Son kez tutunmuştu hayallerine
Şimdi tutunduğu tüm dallarda kızıl katre...
Şair ölüyor gün geçtikçe
Yüreklerinde filizlenirken umut, insanlığın
Son kurşun sürülmüştü namluya
Son kez değerken parmak tetiğe
Mürekkep kavuşurken kaleme
Şair vedalaşıyordu şiirleriyle.
Kayıt Tarihi : 9.2.2024 23:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (1)