Şâirdir o insan ki, yaşar hâtıralarla
Alışverişi yoktur makam ve paralarla
Şâir ona derler ki, dilinde kelimeler
“Beni de sürüne kat” diye durmadan meler
Dili dantel gibi lif lif işleyendir şâir
Rûhu en mahrem yerinde dişleyendir şâir
İnsanları düşünmektir bu işin temeli
İnsanları mutlu görmek onun tek emeli
Yüreğinde herkese yetecek sevgi vardır
Şâir gönlü kocaman okyanus kadardır
Aşk ateşini yakmaktır şâirin görevi
Hasta kalplere bakmaktır şâirin görevi
Coşku potasında pişmeden söz şiir olmaz
Duygu ve düşünceden yoksun öz/şiir olmaz
Şiir, haksıza karşı haykırmak değil midir?
Esâret zincirlerini kırmak değil midir?
Şiir, sözü kıvâmında söylemek sanatı
Ustasının elinde şahlanır şiir atı
Yalnız yazı yazmakla nâsir olur mu?
Allah nasip etmeyince şâir olunur mu?
“Varsın seni ömrünce azâbın kolu sarsın
Şâir! Sen üzüldükçe ve öldükçe yaşarsın! ”
Kayıt Tarihi : 17.10.2005 13:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Oğuzbaşaran](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/17/sair-31.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)