Şair 3 Şiiri - Mehmet İslami

Kuşlar dediler ki; Dişi kırıldı
Onların ağlayan gözüdür şâir
Otuz iki dişi çekti, duruldu
Ağıza haz veren sızıdır şâir

O Üveys ki anasının sözünden
Göremedi çıkmaması yüzünden
Rasûl i zişânın gitti izinden
Hırka i Rasûlün bezidir şâir

Yusûfâ; kuyuda ikram ederken
Züleyhayâ tebşîr edildi erken
Senin kaderin de Mısır’da derken
Şirindir; taştaki yazı şuara

Yunûs Emre Pir kapısı eşiği
Şems Tebrîzi okşar iken beşiği
Fuzûlî, Nabî’ler hikmet âşığı
Gem almaz faras’ta; azıdır şâir

Seyis iken At yüzünden kör olan
Sabrederek Yaratan yâr olan
Oğlu Ali çamlıbelde var olan
Yüreğ-i Ayvaz’ın közüdür şâir

Leylâ sevdasıyla tutuşan mecnûn
Mevlâ’ya bahane Leylâ’sı onun
Çıktı arzuhâli mevlâ’ya kulun
Bayezîdi Bestam sözüdür şâir

Motif işler desen, desen ki dilim
Hasır, çul yerini alınca kilim
İpek halılarla çevrildi film
Fennî senaryoda yazıdır şâir

O sevdanın sayikiyle bak Necip
Çektirilen işkenceler çok acip
Bağrıyanık Osman yüksele geçip
Hassan bin Sabit’in nazıdır şâir

Akletmeyen hece ile vezîni
Ne anlasın müreffehi, hazîni
Düstur eder Kerrar Âli tezîni
Mu’sab bin Ûmeyr’în özüdür şâir

Düsturumuz havf ve recâ ezeli
Va’zetmiştir güzellerin güzeli
Kürre i arz tezyinâtla bezeli
Kıraât-i hafîz sazıdır şâir

Varlığının birliğinin delili
Sûrei Ihlâs va’zeder Celîl’i
Sâhrâ-i Tih geçip coşturan Nil’i
Halife Selîm’den razıdır şâir

Şeytanın icâdı hileyle horda
Varolmak imkânı verilmez burda
Aldırmaz mücâhid kalsa da darda
Mağrib; Sultan Taymuş kızıdır şâir

İSLÂMİ: Âllâh’ın kânûnu böyle
Cefâsız, çilesiz gülmek yok öyle
Mazide güleni gördünse söyle
Lebid, Ferazdakla mazîdir şâir