Şair Şiiri - Osman Öcal

Sözü özün aynası dili millet diliyse,
Ya haykırmalı şair ya kalemi kırmalı.
Benliğiyle barışık hele gönlü deliyse,
Ya haykırmalı şair ya kalemi kırmalı.

Gri suyun dalgası ve perdesiz bir keman,
Ummanı emen bulut düzeni örten duman,
Tana muhtaç aralık belli ağır bir roman,
Ya haykırmalı şair ya kalemi kırmalı.

Dümen kıran siyaset kalbime inen sancı,
Yolcusu bin bezirgân derin uykuda hancı,
Sürülürken tezgâha inanmışın inancı,
Ya haykırmalı şair ya kalemi kırmalı,

Hukuk bütünlemede yasamada dalalet,
Boynu altında kaldı emeklerken adalet,
Ezber bozan oyunda şaha olmadan alet,
Ya haykırmalı şair ya kalemi kırmalı.

Sırtını dönüp suya teyemmümle gusleden,
Her günahın ortağı vurduğunu kaybeden,
Hücreler ağır hasta ur gömlekli bu beden,
Ya haykırmalı şair ya kalemi kırmalı.

Bindiğimiz trene som çelikten ray için,
Vuslatî der al üstü beyaz giymiş ay için,
Mavi göğün altında gelecekte pay için,
Ya haykırmalı şair ya kalemi kırmalı.

Osman Öcal