Şair Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Ferman dedi, padişahlar padişahı,
“hazırlansın cengaverleri mi,
“feth edecem Dünya’yı”
Hazırlandı padişah lar padişahının cengaverleri,
Fetheyle di padişah lar padişahı,
Dünyayı…

Emreyledi şahlar şahı,
“hazırlayın savaşçılarımı”
Hazırlan dı şahlar şahının savacıları,
Yürüdü, yürüdü şahlar şahı,
Sapladı dünyanın bağrı na,
Avuçlarında mızrağı.

Haykırdı, krallar krallı,
“hazırlansın ordularım”
Hazırlandı,
Krallar kralının orduları.
Giyindi, kuşandı zırhlarını, krallar kralı,
Saldırdı,
Saldırdı savunmasız insanların üstünde,
Güneşin doğduğu yerden,
Güneşin battığı yere.

“bir kağıt, bir kalem”
Dedi şair,
Bir şeyler yazmak için.
Güldüler şair’e.
Şair,
Isırdı bileğinde ki en kalın damarı,
Bandı parmağını, kıp kızıl kana,
Şunları yazdı rüzgar da sürüklenen kumlara;
Bitsin,
İnsanın,
İnsana zulmü.