Şair birisini çok sevdi...
Şair o birisine şiirler yazdı...
Şair o birisine taparcasına bağlandı,
Geceleri rüyalarında onu gördü...
Şair gündüz rüya gördü...
Şair o birisini o kadar sevdi ki, Tanrısı ona kızdı...
Tanrısı o birisini kıskandı...
En sonunda Şair o birisini kaybetmekten öylesine korktu ki,
Sardı sarmaladı...
Şair o birisini bu kadar çok sevdi...
Peki ya o birisi?
Şairi hiç sevmedi!
Ve şimdi şair ölüyor...
En güzel şiirlerini kaleminin ucunda bırakıp kağıda ölüyor...
Ve o birisi hala Şairin yüreğinde yaşıyor!
/Mayhoş
Kayıt Tarihi : 13.9.2011 17:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/13/sair-249.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!