Şair Şiiri - Mustafa İskender Doğu

Normal insanlar gibi konuşamayız biz
Bu yüzden pek anlamazlar bizi
Bir beyaz kağıt
Ve bulduğun herhangi bir kalem
Duygularım,gece ve ben…

Kelimelerin cümleye dönüşüp
Kafiyeyle buluştuğu andır
Ve şairler etten kemikten değil
Hece ve mısralardandır

Neyse o an dudaklardan dökülen
Yazılır umarsızca
Hiçbir kalıba girmeden
Çünkü sevgiden geçer şairlerin kelamı
Ve evcilleştiremezsin
Hiçbir kara sevdayı

Yalnızlıktır hep üzerlerine giydikleri
Büyüktür korkutur yüreklerindeki sevgileri
Küçük ama umut dolu
Karanlıktaki ışktır mum misali
Şairler ayakta ölür
Tıpkı bir ağaç gibi…