Şair Şiiri - Memduh Atalay

ŞAİR
Seni anmak, seni duymak
Ediyor aklımı zail
Yağan mermi, düşen gülle
Yer isyanı, gök isyanı
Unutturmaz özgürlüğü
Varlığına esir olan
Bilemez seni şair

Ateş bahçesinin gülü, bülbülü
Oluyor aşkına mail
Yurt inancı, Allah aşkı
Yutar tüm korkuları
Göğü üstüne ört
Melekler öpsün seni
‘Garbın afakına’ öykünen korkak
Bilemez seni şair

Eşya kölesi, bir kötü baykuş
Ayıplıyor bizi gafil
Savaş aşk bineğinde
Yürek mermiyle tokuşur.
Geceyi hazda boğar,
Çölde tuzlu su biriktiren
Uzlaşma esiri, zavallı toklar
Bilemez seni şair
İlk cemre, ilk soluk
Yüreğim cennete nail.
Çatlatır kelimeyi aşk
Nice bir korku yığar
Aklın emniyet kanatları
Kuvvetin dişsiz köpekbalıkları
Bilemez seni şair

Ateş köşkünde bahar
Çarmıhlar yalancıya kail
Ruhun ateşine şafak yağmuru
Düşlerin şavkır zindan taşına
Zindanı eriten aşkın, aşkına
Kaldır bütün tasmaları
Tutuk gönüllerin, paslı kilidi
Bilemez seni şair.