tunç yapraklar altında bir ay doğuyordu.
bir adam ellerimize acı yemişler koydu.
yabancı. geçen. ve işte o bayıldığım gürültüsü öbür illerin..
"esenlerim seni, kızım benim,
yılın ağaçlarının en ulusu altında."
Geçen akşam gök gürlüyordu, ve dört yanı mezarlık toprağın üstünde
çınlayışını duyuyordum
insana verilen bu yanıtın, kısaydı ve yalnızca bir çatırtıydı.
Dosttu gökyüzünün sağnağı, bizimleydi, Tanrı’nın gecesi, kötü
havamız oldu
… Büyük çağ, işte geldik – insan ayaklarımız çıkışa dönük. İstifçilik
yetti artık, harmanımızı rüzgârlandırmak, şereflendirmek
zaman geldi.
Yarın büyük boralar meyveleri çalacaklar, şimşek iş başında olacak.
Göğün asası iniyor, toprağa damgasını vurmaya. Birlik kuruldu.
Senin düş çemberini engellemek içindir karşıda uzanan duvar.
Fakat çığlıklanır imge.
Yağlı koltuğun bir kanadına dayalı başın.
yoklarsın dişlerini dilinle:yağın ve salçanın tadı
çürütürken diş etlerini.
Ve düşünü kurarsın adanın üzerindeki ak bulutların,
Güle güle Junior
Bilinmiyor
Deniyor ki; Hiç uğramadı buralara
Kurutulmuş kayısı renginde gözleri vardı oysa. Beş bacaklı bir
Sehpanın üzerinde uyurdu geceleri. Ve insana sürekli soyulmuş bir patlıcan
Yendin! Yendin! Kan ne güzeldi ve el başparmakla ve parmakla kılıcı
silen! ..
Şeydi
aylar vardı. Ve biz sıcaktan yanıyorduk. Ellerindeki kafeslerde yeşil
kuşlarla kaçışan kadınlar hatırlıyorum; alay eden sakatlar ve
ülkenin en büyük gölünde takla atan durgun adamlar… Tek
Ey! .. Sen ey ne denli övsem yeri!
Sarı eller altındaki alnım,
andığın olur mu hiç o gece terlerini?
O ateşler içinde geçen yarı geceyi, o boş, anlamsız, o sarnıç tadında?
Sabah koylarında kişiyi şıkır şıkır oynatacak
O tiril tiril mavi tan çiçeklerini?
Atım durmuş kumrular dolu bir ağacın altında, öyle
pürüzsüz bir ıslık çalıyorum ki, hiçbir sözü tutmaz oluyor
kıyılarına karşı bütün bu akarsular. (Canlı yapraklar övünç
imgesidir sabahta) …
*
Archibald Mac Leish’e
Kumlara açılan kapılar, sürgüne açılan kapılar,
Fenercilere anahtarlar ve eşik taşına serilmiş ay:
Siz, beni konuklayan, bırakın bana sırça köşkünüzü kumlardaki
Biliyor yaramızda mızrak demirlerini o alçı taşından yaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!