Saime Fındıkçı Şiirleri - Şair Saime Fın ...

Ne yazdan ,iz kalır,ne güzden
Ayaza naza çeker Kasım kendini...
Öyle usul usul geleyim de demez
Tokat gibi ,sert dalga gibi gelir vurur yüzüne
Güneşe inat soğutur yürekleri, teni, bedeni...

Bilmem ki nasıl saklasam seni?
Gönül sandığıma mı koysam ?
Yürek odama mı ?
Yoksa avuçlarımdaki duaya mı ? Sarsam ,sarmalasam korusam seni..
Bilmem ki nasıl saklasam seni?
İncinmesin,kirlenmesin

Sevdim
Sadece sevdim
Senden gelen acıyıda kahrada
Başım gözüm üstüne dedim
Elim elime değmeden
Gözüm gözüne değmeden sevdim

Şairlerde ağlar
Kalemine yükler tüm acısını ,kahrını,
Doldurur gözyaşıyla ..
Sonra kan damlar yüreğinden
Kağıtlara ,mısralara ...
Kaleminden dökülür elemi, kederi ,

Sebepsiz değildi kaç gecenin böğründen sıyrılıp çıkmak.
Bir küçük aydınlığı avuçlamak.
Sebepsiz değildi derin uykulardan uyanmak
Hiç uyanmayacak günleri arzulamak.

Girdabına düştüğümden beri

Sen Gittin Ya
Kalmadı artık umudum
Ne aşka  ne yarına
Sen gittin ya
dinmedi  gözyaşım
Hep aktı kurudu pınarlarım

Yüreğim gel diyor ,
Dilim gelme...
Arafta kalmayı bilirmisin sen ?
Severken hiç ayrıldın mı ?
Ayrılırken yok sayıldın mı ?
Veda bile etmeden,

Seni sevmek güzeldi.
Sesini duymak,
Yüzüne bakmak ,
Gülüşünde kaybolmak güzeldi.
Seni sevmek güzeldi.
Yüzümdeki Sıcak nefesin,

Sen yoksun Ya
Heryer karanlık ,gönlüm zifiri şimdi
Ruhum isyanda...
Anlamını kaybediyor ,güzel sesler ,güzel resimler
Sen yoksunya boğazım düğüm ...
Çıkmıyor sesim ,soluğum ...

Sevince çabalarmış insan
Gelme gitmeye
Görmeye duymaya
Sevince çabalarmış insan
Kavuşmaya sarmaya sarılmaya
Sevince çabalarmış insan