Meşgul olur feryadı, mazlumun
Mübalağa olur zulmü, zalimin
Eceli olur zikri, aptalın
Ebedi olur fikri, abdalın
Seninle şenlendirirdim günümü,
Sevdalandık, düşünemeden sonunu,
Senin kolların da yitirdim ölümü,
Gündüz böl artık uykumu,
Ve,
Fısılda kulağıma,Büşra,Büşra diye
Zorlu yolları aşmanın,
Yanlış fikirden şaşmanın,
Türk gibi yaşamanın,
Gelmedimi zamanı ?
Açmalı bu millet gözünü,
İstanbul gibi olmak istiyorum,
Özlenen bir şehir.
Uyaklar gibi olmak istiyorum,
Sevilen bir şiir.
Anadolu kadar yakın olmak,
Türklüğü yücelten değilmidir, Atalarımızda ki kinler
Uluyan her Bozkurtun sevdasını, bir hilal dinler,
Turan vakti kanı tek, yolu pek iki insan buluşur,
Anadolu’da ki evlat, Asya’da ki kardeşine kavuşur,
Cenktir Türkün düğün meydanı .
Yem yeşil şiirler yazdım çorak yüreğimle,
Umutlar vaat ettim gönlüme,
Ardı sıra geldi tüm aksilikler,
Çorap söküğü değildi "Beşeri",
Tamamen insan eli değerek yitirdim hayallerimi
El emeği, Göz nuru.
Bir kaç güvercin havalandı yüreğimden
Yıllar sonra ilk kez,
İlk kez özgürlük diye haykırdı,
Sen görmeden
Sustum! Kapadım gözlerimi
Mıhladım sesini aklıma
Önce göz atmak gerek geceye,
Acaba Sabah,
Orda mı ? Değil mi ?
Mısraları güzel eylemek için ahenk katmak gerek heceye,
Sen söyle !!
Öyle mi ? Değil mi ?
Talih gülüyor bize, fazlasıyla küstahça,
Araf da kaldık yine,
Yaşam oyun oynuyor bize, Mert değil namertçe,
Semaya daldık yine,
Sapladı hayat yine hançeri sırtıma, fazlasıyla kalleşçe,
Yaşıyoruz kader diyerek,
Mayın Dolu zihnimiz,
Patlamaya çeyrek var,
Aklımızı verdik ama,
Tanrı var, Türk'e yâr.
Yorul du gayrı yüreğimiz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!