Bu sana son şiirim, belki de son kafiyem.
Buruk bir zarf bıraktım, gülen gözlü caniye
Caniler masalda yaşar, benim hayalim yârime
Suya değil, derde düşmüş bu hayalin hali ne?
Hayal dedim dert buldum derman ise kayıp.
Nerden başlayacağımı bilemiyorum.
Nerden başlanır ki bir şiire?
Gönülden mi?
Bu çok klişe.
Hem yazılmayanı yazmak değil niyetim
Ki farksız da sayılmam kalabalıklardan.
Gülümse,
Nefret etme gülüm, sev.
Bin parçaya da bölünsem
Farketmez yine sonu ölümse.
Ölüm ne?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!