Sahur Sofrası Şiiri - Oğuz Düzgün

Sahur sofrası kurulmuştur şimdi
Davulcu çoktan uyandırmıştır mahalleyi
Bir kedi miyavlaması tutar beni
Bir kuş cıvıltısı saat sesleriyle boyalı
Bir ay parıltısı yüreğimde
Esen rüzgarsa yine mânalı
Engin bir düştür gördüklerim
Memleketim kokar böreğimde
Sofradakilerden ötedir yediklerim
Sonsuza açılmış bir teknede
Pide dumanlarını çeker küreklerim
Süzülür gözyaşım tâ gurbetlere
Memleket haykırır dileklerim
İlle de vatan derim ille de
Bigadiç’im, Bandırma’m, Gönen’im