Sıkıca sarılmıştı ömrüme.
İlk tutunduğu dal benim içimdeki o kocaman aşktı.
Farkına vardı;
Kimse için değmiyordu.
Ama farkında olmakda yetmiyordu.
Vazgeçmesi için ömrü yetiştiremiyordu.
Aynalarda kalan suretinin beş para etmezliğinden değil;
Yüreğinde biriken can kırıkları batıyordu her gidenin geleceğine.
Ve öyle bir yerden kanıyorduk ki birbirimize.
Ben onun gelmişini,geçmişini ve geleceğini,
O benim sadece geleceğimi yakıyordu.
Geçmişim zaten o'ydu,yakmasına gerek yoktu.
Geleceğim geçmişimin gölgesinden sorulurdu.
Ve öyle de oldu.
Beni hep ondan sordular.
Öldüm otopsi raporuma onun adını yazdılar.
Kendimi öldürdüm; beni değil onu sorguya çektiler.
Farkına vardı;
O olmak değil ben olmak yetiyordu.
Tutun hayatıma
Yoksa en büyük fiyasko olur yaşamak.
Rüya Aldıkaçtı
Rüya AldıkaçtıKayıt Tarihi : 2.2.2011 15:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rüya Aldıkaçtı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/02/sahteler-arasindaki-kucuk-kirintilar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!