ne zaman yoksulluğun aklına gelse
gerilmiş bir tel gibi batıyor
üzerinde oturduğun kadife koltuk.
ne zaman sefilliğin aklına gelse
ateş oluyor yattığın ipek yatak.
çünkü sende duyuyorsun
yoldan geçen insanların acılarını,
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam