ne zaman yoksulluğun aklına gelse
gerilmiş bir tel gibi batıyor
üzerinde oturduğun kadife koltuk.
ne zaman sefilliğin aklına gelse
ateş oluyor yattığın ipek yatak.
çünkü sende duyuyorsun
yoldan geçen insanların acılarını,
ne kadar pahalı zevklerle
süslesen de yaşamını.
Kayıt Tarihi : 9.2.2004 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler Ahmet Aksoy
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (1)