Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Kuyular kazıldı Dünya’da, içinden alınan,
Su değil, kovalar dolusu kandı.
Geç anlayabildi güçsüzler, meğer kazılan,
Kuyu değil, “Savaş” adlı buhrandı.
Doğmuşken özgürlük yolunda ümitler,
Topla, tüfekle yıkıldı hepsi, birer birer.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta