Gördüm sahte yüzler, sahte boyalar,
Bazen üslubundan düşer foyalar;
Kandırırım zannı, kendin oyalar,
Yüzünde bir nebze utanmak yoktur.
Işığa durup ta gölge uzatır,
Hakikati örter, gözler aldatır,
Tebessümü sinsi, gülüş yalandır,
Doğruda kalacak insafı yoktur.
O sahte yüzlerin sahte oyunu,
Girer bulandırır pınar suyunu,
Güzel insanların bozar huyunu,
Verdiği sözünde duruşu yoktur.
Siyah gözlüklerin ardından bakar,
Kin, nefret, hasedi kendini yıkar,
Elbette karşıda gönüller yakar,
Doğruyu bilip de bakışı yoktur.
23.9.2005
Erdoğan BüyükKayıt Tarihi : 27.2.2015 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!