hatırlamıyorum gülmeyi unuttuğum o köşeyi...
yerli yerinde değil ki yaşama sevincim,bilmem hangi hırsızın marifeti...
kimden miras kaldı ürkek bakışlar,titrek eller...
bir de şu yazmakla bitmeyen,kendini tazeleyen hüzünler...
kalemi yüreğe bastırdığım günden bu yana,kanar dururum şu beyaz sayfalara...
yüzümdeki sahte tebessümlere çevremdekiler kansa da,küfürlerin en ağırıdır aslında yüreği aklından küçük olanlara...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta